DostLuk ve Vefa

Dost nedir bilir misiniz?

Ne zaman yardıma, ne zaman insana, ne zaman dosta ihtiyacımız olsa hep yanımızda buluruz. kendini adeta bizim için ayarlamıştır… Beraber gülüp beraber ağlarız, Daima olumlu güzellikler verir bize… o sana gülmeyi öğretir sen ona…Hep yanı başımızda olur.

Peygamberimiz S.A.V ve Hz Ebubekir R.a dostluğu gibi, örnek almamız gereken bir dostlukları vardı.

Hz. Ebû Bekir, Fil yilindan iki sene birkaç ay sonra 571’de Mekke’de dünyaya gelmis, güzel hasletlerle taninmis ve iffetiyle söhret bulmustur. içki içmek câhiliye döneminde çok yaygin bir âdet oldugu halde o hiç içmemistir. O dönemde Mekke’nin ileri gelenlerinden olup Araplarin nesep ve ahbâr ilimlerinde meshur olmustur. Kumas ve elbise ticaretiyle mesgul olurdu; sermayesi kirk bin dirhemdi ki, bunun büyük bir kismini Islâm için harcamistir. Rasûlullah’a iman eden Ebû Bekir (r.a.) Islâm dâvetçiligine baslamis, Osman b. Affân, Zübeyr b. Avvâm, Abdurrahman b. Avf, Sa’d b. Ebî Vakkas ve Talha b. Ubeydullah gibi Islâm’in yücelmesinde büyük emekleri olan ilk müslümanlarin bir çogu Islâm’i onun dâvetiyle kabul etmislerdir.

Hz. Ebû Bekir hayati boyunca Rasûlullah’in yanindan ayrilmamis, çocuklugundan itibaren aralarinda büyük bir dostluk kurulmustur. Rasûlullah birçok hususlarda onun görüsünü tercih ederdi. Umûmî ve husûsî olan önemli islerde ashâbiyla müsavere eden Peygamber (s.a.s.) bazi hususlarda özellikle Ebû Bekir’e danisirdi. (Ibn Haldun, Mukaddime, 206). Araplar ona “Peygamber’in veziri” derlerdi.

Iste o “Siddîk” ile o “Emîn”, o iki arkadas beraber her zorluğa göğüs gerdiler.

Günümüzde mutlulukları bile paylaşmaktan imtina eder olduk.

iyiliğimizi isterler dost dediklerimiz gerçekten buna cevap veremez olduk.

Yüce Allah’ın emirlerini yerine getirmeye çalışan biz müslümanlar Yüce Kitapta bize emredilen şeyleri öğrenmeye çalışmalı ve hayatımızda uygulamaya özen göstermeliyiz.

Nice peygamberler vardı ki, kendileriyle beraber birçok Allah dostları çarpıştılar; Allah yolunda başlarına gelenlerden yılgınlık göstermediler, zaafa düşmediler, boyun eğmediler. Allah sabredenleri sever. Ali İmran suresi 146. ayet

Müminler, müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmesin ve onu her kim yaparsa Allah’dan ilişiği kesilmiş olur, ancak onlardan bir korunma yapmanız başkadır. Bununla beraber Allah sizi kendisinden korunmanız hususunda uyarır. Nihâyet gidiş Allah’adır. Ali İmran suresi 28. ayet

Doğrusu onların İbrahim’e en yakın olanı, ona uyanlar, şu Peygamber ve iman edenlerdir. Allah da müminlerin dostudur. Ali İmran suresi 68. ayet

“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol…” âyetinin şümûlüne girme gayretiyle yaşayıp, Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ve O’nun vârisleri olan Hak dostlarının rûhâniyet iklîminden ve örnek şahsiyetlerinden feyiz alarak rızâyı ilâhîsine erdirdiği sâlih kullarından eylesin! Hûd, 112

Yazan: Samyeli