Anne Olmanın Zorlukları

Annem ben büyüyünce beni nasıl zorlukla emek ve sevgi ile büyüttüğünü anlattı.

-Bir gün sen doğdun dünyalar bizim oldu neşe geldi evimize..

Her gün seni özenle severek büyütmeye çalışıyordum. Aman hasta olmasın aman üşütmesin ateşi çıkmasın der üzerine titrerdim. uyanır bakardım geceleri.. Bazen sabaha kadar başında beklerdim uyumazdın. Ateşlenirdin korkuturdun bizi başında beklerdim ateşin düşünceye kadar, endişe içinde.

Zaman ilerliyordu ve sen gün geçtikçe büyüyordun, ilk emeklediğin an bizi çok heyecanlandırmıştın… Ve bir gün adım atışlarını görünce daha mutlu olmuştum.

Zaman ilerliyordu ve okula gitme zamanın gelmişti. Zaman nasıl hızla ilerliyordu. Seni her gün giyindirir saçlarını tarar okula gönderirdim. Dua ederdim arkadan Allah’ım sen koru diye…  merakla okuldan gelmeni bekler sevdiğin yemekleri yapardım. gözümden sakınırdım seni saçının teline zarar gelmesin diye.

Komşu çocukları ile oynarken kavga edince komşular bir şey deyince çok kızardım onlara üzülürdüm sana birşey denmesine…

Zaman çabuk geçiyor… Şimdi büyüdün genç kız oldun. Sende bir gün Anne olunca anlayacaksın ne kadar zor olduğunu Anneliğin…

Ne yapsak ödeyemeyiz Annelerimizin hakkını.

Anne Hakkı Ödenmez.

Bir adam Resûlullah’a gelerek “Ya Resûlullah, insanlar içinde iyi davranmama en fazla layık olan kimdir” diye sordu. Resûlullah “Annendir” buyurdu. Adam “Sonra kim” dedi. Resûlullah “Annen” dedi. Adam “Sonra kim” dedi. Resûlullah yine “Annen” dedi. Adam “Sonra kim” diye sordu. Resûlullah “Baban” buyurdu. (Buhari)

– “Biz insanlara ana ve babalarına iyilik etmelerini vasiyet ettik” (Ankebut, 8)